Filosofische praktijk

Vrijplaats voor reflectie over uw leven

Goed Gesprek is Lid van de Vereniging voor Filosofische Praktijk (VFP)

De meest natuurlijke functie van iets dat leeft, volgroeid is, niet verminkt is,…, is het maken van iets nieuws naar gelijkenis met zichzelf, een dier maakt een dier, een plant een plant, en ze proberen daarbij voor zover ze daartoe in staat zijn het eeuwige en goddelijke deelachtig te worden; want dat is waar alles naar streeft en wegens wat alles handelt wanneer het van nature handelt …

Aristoteles, Over de Ziel,  (2000) (II.4 415a29-415b7; p.232/233)

Everyone has his own specific vocation or mission in life to carry out a concrete assignment which demands fulfilment. Therein he cannot be replaced, nor can his life be repeated. Thus, everyone’s task is as unique as is his specific opportunity to implement it.

Victor Frankl, Man’s search for meaning

Visie en methode

Mijn filosofische praktijk is voor iedereen die op zoek is naar reflectie over zijn of haar leven. Levensvragen, vragen rond de levensloop, moeilijke keuzen en ethische dilemma’s, vragen rond zin, God of geen God, spiritualiteit, relaties, eindigheid en voortbestaan of geen voortbestaan na de dood. Al deze onderwerpen en vragen worden onderzocht op een filosofische wijze: open, gericht op begrijpen en op nieuwe gezichtspunten. Vanuit verschillende perspectieven en vooronderstellingen wordt naar het onderwerp gekeken. Dit kan vastgelopen processen rond levensbeschouwelijk denken en zingeving weer op gang brengen.

Daarbij is de filosofische praktijk gericht op verwerkelijking. We gaan er vanuit dat de mens niet alleen bestaat uit vastliggende feiten, maar ook uit mogelijkheden. De mens is gericht op de verwerkelijking van die mogelijkheden die horen bij de persoon, waar het die persoon in zijn leven om gaat. Deze zijn dus letterlijk van levensbelang.  De filosofische praktijk dient deze mogelijkheden te onderzoeken en bloot te leggen zodat ze expliciet als richtinggevend ervaren kunnen gaan worden en tot handelingen leiden. Dit noemen we (her-)activering van het levensontwerp.

Mijn filosofische praktijk werkt met een open methode: zij gaat uit van een model van zingeving dat een plausibel beeld geeft van de aspecten en kenmerken van het menselijk levens- en zingevingsproces, maar dat model is geen keurslijf, maar eerder een invalshoek om de relevante kwesties te vinden en te bespreken.

Deze methode heet levensloopanalyse en werkt met een 5-dimensionaal model van zingeving.

Bij elke dimensie horen specifieke thema’s, obstructies en mogelijkheden, vragen en perspectieven. De vraag van een cliënt kan zich concentreren op een dimensie, maar ook op meerdere of op het conflict ertussen.

De visies die de vormgeving van mijn praktijk het meest hebben beïnvloed zijn de dynamische energetica van Aristoteles en het existentiële denken van Kierkegaard, Nietzsche en Heidegger.  Practici met wie ik mij verwant voel zijn Victor Frankl en Irvin Yalom.

Tarieven

Het uurtarief is deels afhankelijk van positie van inkomen/vermogen van de cliënt. Er zijn

drie uurtarieven:

1. Laag        €30,-

2. Midden    €70,-

3. Hoog       €120,-

Klantreacties

Ik ben altijd al geïnteresseerd in filosofie en het bestaan van een filosofisch consult zat in mijn achterhoofd. Ik heb gesprekken gehad met Arnold en deze vonden plaats bij Arnold thuis. Het verschil tussen de filosofische praktijk en een psycholoog is volgens mij het gebruik van ‘trucs’. Ik knapte af op de doorzichtigheid van de trucs die door de psycholoog werden gebruikt in het gesprek. Een voorbeeld: de psycholoog begon mijn taalgebruik te imiteren terwijl ik mezelf niet kon identificeren met het taalgebruik dat ik gebruikte. Daarbij doorzag ik wanneer de psycholoog iets deed om een bepaald effect bij mij te bereiken.

De gesprekken met Arnold omschrijf ik als zuiver, accepterend, eigen en puur. Het is me ook niet gelukt om trucs te ontdekken. Daarbij vond ik het ook erg prettig om in een privé ruimte te zijn. Het huis ontving mij met open armen. Het kantoor van de psycholoog vond ik zakelijk en ik vond het niet prettig dat er een tafel tussen ons in zat. De psycholoog leek bewust methodes te hanteren en de filosoof bleef zichzelf, misschien maakte dit hem kwetsbaar.

De therapie focust zich te veel op problemen. De filosofie focust op de mogelijkheden en zingeving. De filosoof heeft het uitgangspunt ‘je moet worden wie je bent, wat het beste voor jou is’ en richt zich op hoe je je leven wilt indelen. Dit vind ik positief. De psycholoog heeft als uitgangspunt ‘je moet van je problemen af’. Hierbij werkt een psycholoog planmatig en de filosoof dacht ‘gewoon’ mee (exploreren). Bij de psycholoog had ik het gevoel dat ik door mijn depressie in een hokje werd geplaatst en bij de filosoof was ik een individu.